babiniotisΟ καθηγητής γλωσσολογίας κ. Γ. Μπαμπινιώτης αναρωτιέται τι είδους πολιτικός λόγος αναπτύχθηκε στη χώρα μας αυτόν τον καιρό;

Ποια η ποιότητά του, ποια η συμβολή του στην ενημέρωση των πολιτών και, γενικά, σε ποιον βαθμό αποτελεί πρόοδο ή οπισθοδρόμηση στα πολιτικά πράγματα τής χώρας; Δηλώνω εξαρχής ότι η προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι στον τομέα αυτόν σημειώθηκε αξιόλογη πρόοδος. Ο πολιτικός μας λόγος βελτιώθηκε. Θεωρώ, δε, ότι αυτό είναι σημαντικό γεγονός για τον πολιτικό μας βίο και την ποιότητα τής δημοκρατίας μας. Θα προσπαθήσω να εξηγήσω αυτή την εκτίμηση και ως πολίτης αλλά και ως γλωσσολόγος.

Θεωρώ χαρακτηριστικό δείγμα ποιοτικού πολιτικού λόγου (δυστυχώς όχι και πολιτικού διαλόγου) τη δημόσια ομιλία που οργανώθηκε με όλους τους πολιτικούς αρχηγούς. Η εκφορά τού λόγου, η νοηματική αλληλουχία (συνεκτικότητα) και η γλωσσική αλληλουχία (συνοχή) τού λόγου τους, η ανάπτυξη επιχειρημάτων (όσο επέτρεπε ο ελάχιστος καθορισμένος χρόνος), η λογική στήριξη και η βιωματική (όπου χρειάστηκε) υποστήριξη, η καθαρότητα των θέσεων, η πολυφωνία που αναδύθηκε και οι ουσιώδεις προβληματισμοί, ο ηυξημένος βαθμός πειθούς, οι χαμηλοί τόνοι, η έλλειψη αισθητού βερμπαλισμού, η κόσμια αντιπαράθεση, η ανυπαρξία σχεδόν γλωσσικών αστοχημάτων και η χρήση διευρυμένου, απαιτητικού λεξιλογίου, όλα αυτά μαζί έδωσαν στον αφανάτιστο ακροατή μια πολύ θετική εικόνα πολιτικού λόγου που δεν είναι και πολύ συνηθισμένη στη χώρα μας. Δεν ακούστηκαν «κραυγές», φτηνά κομματικά συνθήματα, λόγοι προσβλητικοί και μάλιστα σε προσωπικό επίπεδο. Αντιθέτως, η πολυφωνία των απόψεων και η κριτική- συχνά δριμεία- που ασκήθηκε (έστω και με κάποιες υπεργενικεύσεις και σχηματοποιήσεις λόγω και τού πολύ περιορισμένου χρόνου) έδωσαν νόημα και περιεχόμενο στον πολιτικό λόγο, εφόσον τελικά πέτυχε να προβληματίσει τον ακροατή, να αναδείξει άγνωστες πλευρές των θεμάτων, να φωτίσει άλλες και, το κυριότερο, να δώσει αφορμή και υλικό στον ψηφοφόρο να κρίνει αντιτιθέμενες προτάσεις, εκτιμήσεις και λύσεις.

Το Βήμα